Ontwikkelen da’s pas winnen!
Wie ben je?
Ik denk dat ik mij voor de leden van SV Nijmegen niet meer hoef voor te stellen, maar ik zal het voor de volledigheid even doen! Mijn naam is Wesley Elsing, nog 43 jaar. In mei 44 jaar. Geboren en getogen in Nijmegen en woonachtig in Lent. Geen vrouw en geen kinderen, heerlijk alleen.
Wat betekent Nijmegen voor jou?
Ja, dat is een hele goede vraag. Er hangt een foto in het clubhuis, achterin bij de Hall Of Fame, van het aller aller eerste Eerste elftal van SV Nijmegen, daar staat mijn opa nog op. Opa van Daalen, de vader van mijn moeder. Tot en met die tijd gaat het al terug. De familie van mijn moeders kant, is écht SV Nijmegen, dat loopt bij ons door het bloed. Mijn oma is ook beschermvrouw van de jeugd van SV Nijmegen. Het grappige is, is dat mijn vader in 1979 hier trainer is geworden van het eerste, toen waren mijn vader en moeder nog niet bij elkaar. Mijn vader en moeder hebben elkaar hier leren kennen en ik ben in 1981 geboren. Dus door SV Nijmegen, besta ik. Dus dat betekent SV Nijmegen voor mij!
Hoe ben jij in het trainerschap gerold?
Toevallig sprak ik een aantal weken een oud trainer van mij, Mark Knoop. Die zei dat hij vroeger, toen ik in de jeugd speelde, al zag dat ik trainer wilde worden. Ik was het nooit met hem eens, ik had altijd andere ideeën over hoe we de wedstrijden moesten aanpakken, altijd een ander plan. Het heeft ook echt wel diverse ruzies en discussies opgeleverd. Achteraf gezien, ben ik het met hem eens, hoe hij daar mee omgegaan is. Ik ben heel jong geblesseerd geraakt, om mijn 20ste scheurde ik twee keer achter elkaar mijn kruisbanden. Hierdoor moest ik stoppen met voetballen. Ja goed, toen moest ik wat anders gaan doen, ben ik begonnen bij de aller aller kleinste, de toenmalig F’jes gaan trainen. Om een klein voorbeeld te geven, Levi Houkes, speelde toen hier in de F1, dan kan je nagaan hoe lang dat geleden is. Op gegeven moment ben ik alle jeugdelftallen doorgelopen als trainer zijnde en is het trainer zijn echt mijn passie geworden.
Welk doel stel je jezelf als trainer van SV Nijmegen?
Ik denk dat het heel erg bepalend is van wat er nu nog gaat gebeuren bij Nijmegen, blijven ze erin en winnen ze die ene finale in de nacompetitie, dan wil dat zeggen dat ze zich handhaven in de 4de klasse. Dan ligt er een andere doelstelling dan als we naar de 5de klasse gaan. Als we buiten de sportieve doelstellingen omkijken, maar echt naar SV Nijmegen, de club en het team. Is het belangrijk dat we de lijn doorzetten die we nu hebben gecreëerd. Het elftal weer meer een elftal van de club aan het worden is, als je kijkt hoeveel mensen er nu langs de kant staan met vergelijking van voor de winterstop, die lijn wil ik doortrekken. Mensen moet weer naar Nijmegen willen komen, zich identificeren met de jongens die in het eerste spelen. Ik denk als we dat eenmaal op de rit hebben, dan komen de resultaten vanzelf. Daar ben ik van overtuigd, als club zijnde groeien!
Hoe belangrijk was voetbal voor jou als kind?
Volgens mijn ouders, was mijn aller eerste woordje ‘bal’. Niet papa, niet mama, maar bal. Elke foto die van mij ziet, van kleins af aan, is met een bal. Ik ben er mee opgegroeid, is was altijd met een bal. ik kwam uit school, hup, oude schoenen aan. Dan ging ik naar het Teerpleintje en voetballen. En nu ook, ik ben nu nog trainer van Woezik zaterdag 1, wat ik goed met afronden. Maar ik ben tegelijk bezig met Nijmegen 1 op te zetten, daarnaast nog bezig met de jeugd op te zetten. Mijn hele week, mijn hele weekend is voetbal. Sommige mensen horen dit van mij en zeggen ‘Wes, jij bent echt gek dat je zo veel doet!’, maar het is voor mij echt vrije tijd. Ik beleef hier zoveel plezier aan. Het kost me geen energie en ik krijg er energie van. En al helemaal als ik zie hoe het loopt. Alle puzzelstukjes van 1, die vallen rustig aan op de juiste plek, waar ik nu kan zien wat voor een selectie het gaat vormen. Dat geeft mij energie. Ook gesprekken met het bestuur over een eventueel nieuw 2de elftal, met misschien wel nieuwe trainers, dat geeft mij allemaal nieuwe energie! Ook de mensen er om heen, die bereid zijn heel veel energie erin te stoppen, waardoor ik nog meer energie krijg om nog harder te gaan lopen!
Je hebt verschillende karakters dadelijk in Nijmegen 1, hoe ga je hier mee om?
Ik denk dat trainer zijn bij een eerste elftal, hetzelfde is als manager/leidinggevende bij een bedrijf. Als je op je werk een groep hebt van 20 man, zijn dat ook niet allemaal dezelfde types. Ik denk dat het, helemaal in deze tijd, dat het nog belangrijker is voor een trainer of manager om jou aan gedrag aan te passen aan de mensen die je hebt. Vroeger was het gewoon ‘dit gaan we doen’, daar zat niks meer tussen. De tijd is verander. Trainer zijn is anders dan wat het 20 jaar geleden was. Je moet weten hoe je met mensen om moet gaan, elk individu. Sommige spelers moet je op de klote geven waar iedereen bij is, die halen daar motivatie uit. De ander moet je apart nemen, kort aanspreken en verder gaan. Wel is het belangrijk, dat regels en wetten voor iedereen hetzelfde blijft.
We hebben het net even kort gehad over jou jeugd, daarin kwam SV Nijmegen al naar voren. Maar waarom kies je nu weer voor SV Nijmegen?
Ja, ik maakte afgelopen weken al heel vaak de grap ‘het gaat niet om de club, maar om het financiële plaatje’. Dat is natuurlijk een grap, maar ook om de mensen hier een beetje gek te maken. Maar het heeft natuurlijk alles met gevoel te maken. 2 seizoenen geleden heb ik mijn papieren gehaald, toen had ik al gesolliciteerd. Toen heeft Nijmegen niet voor mij gekozen, maar om verder te gaan met de toenmalig trainer. Om moment dat dat gebeurde was ik heel erg teleur gesteld, ook een beetje boos. Ik snapte het gewoonweg niet. Wel aangegeven bij Nijmegen dat ik verder ga kijken, want ik wou hoofdtrainer worden. Maar als ik nu terug kijk op de situatie, heeft Nijmegen op dit moment een betere trainer in huis dan dat ik 2 seizoenen terug was. Ik heb zo veel geleerd bij Woezik, ik heb daar geleerd om op mijn eigen benen te staan. Ik ben hier niet alleen trainer, maar ook Wesley Elsing. De bagage die ik daar opgepakt hebt, neem ik nu mee. Ik denk dat ik daarmee een betere trainer ben geworden.
Wat zijn jouw kwaliteiten?
Ik ben een mensen mens. Voor mijn gevoel weet ik goed met mensen om te gaan, dat komt vooral omdat ik mensen in hun waarde laat en mensen behandel zoals ik zelf ook behandelt wil worden.
Mijn kwaliteit is nu ook waar ik moet staan bij een groep! Toen ik begon met trainen, stond ik altijd midden in de groep. Dat is leuk en gezellig, zolang het goed blijft gaan. Maar je verliest dan een bepaalde autoriteit. Daar kan ik nu veel beter mijn balans in vinden. En ik weet mensen te motiveren. Soms moeten mensen even aangezet worden en dan komen de kwaliteiten van zelf. Ik ben een kartrekker en heb het geluk dat mensen daar dan in mee gaan. Ik ben al 2 jaar trainer bij Woezik met ook 23 spelers, dus ook afvallers. Maar ik heb 1x een gesprek gehad met een speler die niet tevreden was. Dat zegt ook iets.
Dilemma’s;
- Kampioen met Nijmegen of alle jeugdteams kampioen?
Kampioen met Nijmegen en ik zal hem uitleggen. In de jeugd gaat het niet om kampioen worden, maar om ontwikkelen. Ontwikkelen, da’s pas winnen!
- Scoren met een solo of scoren met afstandsschot?
Afstandsschot, ben veel te lui voor een solo!
- Festival of wedstrijd?
Wedstrijd, kies ik nu voor. Als je mij dit 10jaar geleden vroeg had je een ander antwoord gehad.
- Met 1-0 winnen of 5-4 winnen ?
5-4, meer doelpunten.
- Real Madrid of Barcelona ?
Barcelona, puur het voetbal. Real Madrid is ook geweldig op dit moment, maar Barcelona speelt veel meer het voetbal waar ik van houd.
.jpg)
.jpg)
